Johannes Hermanus Sluijmer (Enschede, 11 september 1894 - aldaar, 6 april 1979) was een Nederlands architect.
Hij ontwierp voornamelijk kerkgebouwen in de provincies Gelderland en Overijssel. Hij is bij diverse andere architecten in de leer geweest, onder wie Wolter te Riele. In 1919 startte Sluijmer zijn eigen bureau en zijn ontwerpen waren voornamelijk traditioneel, met soms elementen van expressionistische architectuur. Zijn zoon Hans Sluijmer nam zijn werk later over.
Religieuze werken
Sint-Antoniuskerk (Zwartemeer)
Sint-Isidoruskerk (St. Isidorushoeve)
Sint Ludgeruskerk (Dronten), ingewijd in 1964, gesloopt in 1999
Christoffelkerk (Almelo), ingewijd 1959, gesloopt 2008
Sint-Marcellinuskerk (Boekelo)
Sint-Mauritiuskerk (Silvolde)
Sint-Jozefkerk (Zwolle)
Jacobuskerk (Enschede), samen met Hendrik Willem Valk
HH. Bonifatius en Gezellenkerk (Haaksbergen)
Nieuwe Mattheüskerk (Eibergen)
Sint-Martinuskerk (Megchelen)
Sint-Blasiuskerk (Beckum)
Sint Willibrorduskerk (Ruurlo), zijbeuken
Onze Lieve Vrouwe Van Altijddurende Bijstandkerk (Enschede)
Onze Lieve Vrouwe Maria Presentatie (Buurse)
Sint Petrus' bandenkerk (Rijsenburg), uitbreiding
Donatuskerk (Bemmel)
Sint-Martinuskerk (Gendt)
Onze Lieve Vrouwe van Fatimakerk (De Belt)
Onze Lieve Vrouwe van Altijddurende Bijstand (Herfte)
Sint-Antonius van Paduakerk (Vragender), renovatie
H. Paulus met priorij Congregatie van Sint-Jan (Enschede)
Sint-Ceciliakerk (Neede)
Overige werken
Blok van vier huizen aan de Boddenkampsingel (nummers 132-138) in Enschede
