Met een groots koor in een mooie viering heb ik op 22 april afscheid genomen van uw parochie in Enschede. De warme woorden die gesproken werden tijdens en na de viering hebben me ontroerd, zo ook de vele kaarten en mailtjes die ik mocht ontvangen. Er waren ook tranen, omdat je met die ander zoveel veel hebt meegemaakt en nu achterlaat, met hun verhaal, met de hoogte- en dieptepunten uit hun leven.

In de viering heb ik teruggekeken naar alle mooie en minder mooie momenten die in de afgelopen acht jaren gepasseerd zijn, de mensen die ik heb mogen ontmoeten, groot en klein. De vieringen in de oecumene, rondom doopsel, de peuter- kleuter- en kindervieringen, de schoolvieringen, de eerste communie-, vormsel- en huwelijksvieringen. Deze vonden soms plaats op zeer bijzondere plaatsen; in de open lucht, tussen de steigers of in het Bouwhuis.

Zo waren er ook bijzondere reizen naar Madrid met de wereldjongerendagen, naar Lourdes, de misdienaars dagen in Utrecht. De vele activiteiten rond Serious Request en de bijeenkomst van de Passion in de Jacobus kerk, de voorstelling Lazarus van Joseph Wrezinskistichting en nog zo veel meer...

Maar er waren ook de droevige zaken; de uitvaarten van parochianen, van vrijwilligers die ons soms heel plots ontvielen. De opheffing van de Raad van Kerken in Enschede, en last but not least het proces tot het sluiten van vier kerken in Enschede.

In de jaren dat ik in Enschede heb mogen werken en de afgelopen jaren ook in Maria Vlucht, heb ik in de gesprekken vaak als centrale thema’s gehoord; “Hoe wil ik christen zijn, hoe ga ik met mijn leefgemeenschap om, wat wil ik voor mijn naaste betekenen.” De vele mensen die zich vanuit deze vragen inzetten of ingezet hebben voor de opbouw van de parochie en met wie ik heb mogen samenwerken wil ik hierbij nogmaals danken voor alles wat ik van hen geleerd heb, en het vertrouwen dat ik mocht ontvangen.

Ik ga u missen, het ga jullie goed!

Pastor Ingrid Schraven

schelprkleur3