St. Jacobus de Meerdere, R.K. Enschede

Ware vriendschap, ware liefde door pastor Frank de Heus, pastoraal werker

Bij Johannes 15, 9-17

‘Blijft in mijn liefde’, zegt Jezus tegen zijn leerlingen. Hoe lastig is dat? Heel lastig als je voortdurend te maken krijgt met kleinerende opmerkingen van iemand; of als je altijd degene bent, die erop aangekeken wordt als er iets misgaat; als je merkt, dat je verstrikt bent geraakt in een relatie, die benauwend wordt; als je zoon of dochter voortdurend in opstand tegen je komt; de grenzen van respect en fatsoen opzoekt. Kun je daar doorheen zien én die mens tegenover je nog beminnen? ‘Geen groter liefde kan iemand hebben dan deze, dat hij zijn leven geeft voor zijn vrienden’, zegt Jezus. Meer dan je leven kun je niet geven. Toch zijn er mensen, die veel ruimte maken voor de ander in hun leven. In onze parochies van Zuidoost Twente zijn er bijvoorbeeld mensen, die zich al meer dan 20, 25 jaar toewijden aan het begeleiden van kinderen en ouders op weg naar hun Eerste heilige Communie. Ze doen het, omdat ze er nog steeds veel plezier aan beleven. Maar ze hebben er ook wat voor moeten laten. Ik ken ouders, wier zoon of dochter verslaafd is of is geweest. Dat trekt diepe sporen in het leven van heel het gezin. Ze moeten loslaten. Maar ze blijven altijd liefhebben en zijn – als het nodig is – toch ook weer te vinden. Dat kost je wat. Leerlingen van de rabbi, de leraar, waren in de tijd van Jezus ook ‘dienaren’. Jezus noemt zijn leerlingen uiteindelijk ‘vrienden’. Ze komen op gelijke voet. De één niet meer dan de ander. Vrij om te geven én te ontvangen. Da’s ware vriendschap. Da’s de liefde, die Jezus ons gebiedt te zoeken en te onderhouden.